W którym czu­ją się one swo­bod­nie i jest to ich dob­re mie­j­s­ce do życia, odkry­wa­nia i zaba­wy. 

Wspa­niały kra­jobraz jako mate­riał do pra­cy. 

Iza i Emi­li­an na wiz­ji lokal­nej.

Pro­jekt kon­kur­so­wy w koope­rac­ji z Ate­lier Starzak Stre­bicki

Nas­za pro­po­zy­c­ja rewi­ta­li­zac­ji zabyt­ko­wego kom­pl­ek­su szpi­tal­n­ego przy Mar­­tin-Weh­­nert-Platz w Zit­tau zakła­da ost­rożną prze­bu­do­wę ist­nie­ją­cych obiek­tów w trzech eta­pach, z pos­za­no­wa­niem dzied­zict­wa histo­rycz­n­ego. Nowa przestrzeń dzied­ziń­ca, sta­nowią­ca ser­ce zes­połu, twor­zy cen­tral­ną przestrzeń wspólną i łąc­zy archi­tek­turę, kra­jobraz i mias­to.

Zasto­so­wa­nie eko­lo­gicz­nych mate­riałów, przy­szłościo­we zar­ząd­za­nie wodą deszc­zową i pro­ce­sy par­ty­cy­pa­cy­j­ne są częścią zrów­no­ważo­nej rewi­ta­li­zac­ji mias­ta.

W ten sposób pow­sta­je mie­j­s­ce, któ­re zacho­wu­je his­to­rię i nada­je nowy impuls życiu mie­js­kie­mu.

W ubie­głym tygod­niu Joerg Th. Coqui opro­wad­zał grupę 40 zain­te­re­so­wanych osób po pięciu dzied­ziń­cach i wzdłuż zie­l­onych fasad Ins­ty­tu­tu Fizy­ki Uni­wer­sy­te­tu Humboldt´a w Ber­li­nie.

Duże zain­te­re­so­wa­nie świad­c­zy o aktu­al­ności tego pro­jektu zbu­do­wa­n­ego w roku 2003, za który w 2025 roku otrzy­ma­liś­my wyróż­ni­e­nie Nie­mieckiej Nagro­dy Archi­tek­tu­ry Kra­jobra­zu w kate­go­rii „Egza­min dojr­załości — pro­jek­ty 20-let­­nie i star­s­ze”.

Foto: © Emi­li­an Kalkandzhiev (CMC)