METROPOL PARASOL

Powierzch­nia pla­cu, roz­cią­ga­jąc się jed­no­rod­nie pomięd­zy jego ścia­na­mi twor­zy pod­sta­wę, na któ­rej usy­tuo­wa­ne są kon­struk­c­je para­so­li.

Układ ele­men­tów poja­wia­ją­cych się na roz­le­głej podłod­ze pla­cu ułoż­o­ny jest w sys­te­mie rastru – nowo­c­zes­nej inter­preta­c­ji mau­re­tańs­kich ogro­dów regi­o­nu. Płyn­nie połąc­zo­ne pola rastru są mie­j­s­cem zarów­no śród­ziem­no­mor­skiej roś­lin­ności – drzew poma­rańc­zowych jako nawią­za­nie do oko­licz­nych sadów owo­co­wych i oliwnych wokół Sewil­li, jak i jego wypo­saże­nia. Deko­ra­cy­j­ny, geo­me­trycz­ny wzór nawi­erzch­ni podło­gi pla­cu wyko­n­a­ny jest z regio­nal­n­ego klin­kie­ru w nie­regu­lar­nych tonac­jach beżu.

Od wieków wykor­zy­sty­wa­na w przestrze­ni publicz­nej mias­ta woda poja­wia się ponow­nie w for­mie wod­nych ele­men­tów, kas­kad i otwar­tych kanałów ulicz­nych o róż­no­rod­nej funk­c­ji: od popra­wi­e­nia kli­ma­tu mias­ta, jako ele­mentu deko­rac­ji lub zabaw.